-1 ﺧﺒﺮ ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻠﻰ )ﻉ ( ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ، ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﻧﺰﺩ ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮﺩ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ )ﭘﺪﺭ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﮋﺩﻩ ﺗﻮﻟﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩ، ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻳﻚ ﺳﺒﺖ )ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺩﺭﺍﺯ ﻭ ﻃﻮﻻﻧﻰ ( ﺻﺒﺮ ﻛﻦ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﮋﺩﻩ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺟﺰ ﻧﺒﻮﺕ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺳﺒﺖ ﻣﺪﺕ ﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﻴﻦ ﺗﻮﻟﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺗﺎ ﺗﻮﻟﺪ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﺑﻮﺩ.(7) -2 ﺩﺳﺘﻬﺎﻳﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﺳﺖ !! ﻭﻗﺘﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ، ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻮﺯﺍﺩﺍﻥ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﺍ ﻗﻨﺪﺍﻕ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﺳﺘﻬﺎﻯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻨﺪﺍﻕ ﻣﻰ ﺑﺴﺖ . ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻣﻰ ﺁﻣﺪ، ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﺩﺳﺘﻬﺎﻯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﻗﻨﺪﺍﻕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﻫﺎ ﻫﻢ ﭘﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ، ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﺩﻭ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﻣﺼﺮﻯ ﻣﺤﻜﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﺳﺘﻬﺎﻯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻣﺤﻜﻢ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺑﺴﺖ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺍﺷﺖ ، ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﺎ ﺗﻜﺎﻧﻰ ، ﻣﺠﺪﺩ ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻨﺪﺍﻕ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ، ﻣﺠﺪﺩ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﺑﺎ ﺳﻪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﻣﺤﻜﻢ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻨﺪﺩ، ﺍﺟﻤﺎﻻ ﺗﺎ ﻫﻔﺖ ﺑﺎﺭ ﻭ ﻫﻔﺖ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﻫﻢ ، ﺩﺳﺖ ﻫﺎﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻨﺪﺍﻕ ﻣﻰ ﺑﻨﺪﺩ ﺑﺎﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ. ﻣﺎﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﻦ ، ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﻨﺪ (8) -3 ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻋﻠﻰ )ﻉ ( ﺩﺭ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ )ﺹ ( ﻭﻗﺘﻰ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻭﺭﺩ، ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﻣﻰ ﮔﺬﺷﺖ . ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺁﻥ ﻛﻮﺩﻙ ﺭﺍ ﺳﺨﺖ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﮔﻔﺖ : ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭ! ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻋﻠﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺧﻮﺩﺵ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﺍ ﻣﻰ ﺷﺴﺖ ﻭ ﺷﻴﺮ ﺑﻪ ﺩﻫﺎﻧﺶ ‍ ﻣﻰ ﺭﻳﺨﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮﺍﺏ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺗﻜﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻴﺪﺍﺭﻯ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ، ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﻓﺸﺮﺩ... ﻭ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ‍ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻛﻮﻫﻬﺎ ﻭ ﺩﺭﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﻣﻜﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﺵ ‍ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ. (9) -4 ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ! ﺟﻤﻌﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﻣﻜﻦ ﺷﺐ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﺮﻭﺳﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﻟﺰﻫﺮﺍﺀ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻭﻯ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺁﻣﺪ، ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻳﺎ ﻋﻠﻰ ﻫﻤﺴﺮﺕ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻳﺎﻓﺘﻰ ؟ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺎﻭﺭ ﺧﻮﺑﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻃﺎﻋﺖ ﺧﺪﺍ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﻟﺰﻫﺮﺍﺀ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺟﺎﻥ ﺷﻮﻫﺮﺕ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ ؟ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺷﻮﻫﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺑﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩ: ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻯ ﺟﻤﻌﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﻣﻜﻦ ﻭ ﺑﻴﻦ ﺩﻟﻬﺎﻳﺸﺎﻥ ﺍﻟﻔﺖ ﺑﻴﻔﻜﻦ ﻭ...(10) ... ﻟﺬﺍ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻯ ﻓﺎﻃﻤﻪ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺍﺳﺖ . ﺯﻳﺮﺍ، ﻫﺎﺭﻭﻥ ﻣﻮﺳﻰ ﺭﺍ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻰ ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﻣﺮﺍ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻧﺴﺎﺧﺖ . ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﺪﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﻛﺮﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﻫﻢ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻏﺼﺐ ﻧﻜﺮﺩﻡ ﻭ ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻨﻤﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﻋﻠﻰ ، ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺸﻢ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺭﺧﺖ ﺑﺮﺑﺴﺖ .(11) -5 ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﭘﺪﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻧﺎﻡ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﺍ ﻇﻬﻴﺮ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ : ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺍﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ، ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻛﺸﺘﻰ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﻳﻚ ﻧﻮﻉ ﺗﻔﺮﻳﺢ ﺭﺍﻳﺞ ﺩﺭ ﻋﺮﺏ ﺑﻮﺩ، ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﻛﻮﺩﻙ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺑﺎﺯﻭﺍﻧﻰ ﺩﺭﺷﺖ ﻭ ﻛﻮﺗﺎﻩ . ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺁﺳﺘﻴﻦ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﻣﻰ ﺯﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻛﻮﭼﻚ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﻭ ﻋﻤﻮ ﺯﺍﺩﻩ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﻛﺸﺘﻰ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻄﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻳﻚ ﭼﺮﺧﺶ ﻭ ﺑﻜﺎﺭ ﺑﺮﺩﻥ ﻓﻦ ﺧﺎﺻﻰ ﭘﺸﺖ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ، ﭘﺪﺭﺵ ﻧﻴﺰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺷﺪ، ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻇﻬﻴﺮ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ.(12) -6 ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﻭﻗﺘﻰ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﻯ ﻛﺮﺩ. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺗﺒﺴﻢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻳﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﭼﻴﺰﻯ ﺩﺍﺭﻯ ؟ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻓﺪﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ، ﻣﻦ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﻳﻚ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻭ ﻳﻚ ﺯﺭﻩ ﻭ ﻳﻚ ﺷﺘﺮ ﺁﺑﻜﺶ )ﻳﺎ ﺍﺳﺐ ( ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﺰ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﺪﺍﺭﻡ ، ﻧﺒﻰ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺗﻮ ﻣﺮﺩ ﺟﻨﮓ ﻫﺴﺘﻰ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺟﻬﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ ﻭ ﺷﺘﺮ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺗﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺁﺑﻜﺸﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﻭ ﻋﻴﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﻛﺴﺐ ﺭﻭﺯﻯ ﻛﻨﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﻫﺎ ﺑﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺣﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻰ ، ﻓﻘﻂ ﺯﺭﻩ ﺗﻮ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ ﺯﻫﺮﺍ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻣﻰ ﭘﺬﻳﺮﻡ ﻳﺎ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺗﺮﺍ ﺑﺸﺎﺭﺗﻰ ﺩﻫﻢ . ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺑﻠﻰ ﭘﺪﺭﻡ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻓﺪﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺩ. ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﺮﺍ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺑﺎﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻯ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻓﺎﻃﻤﻪ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺗﺰﻭﻳﺞ ﻧﻤﻮﺩ. ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺰﻭﻳﺞ ﻛﻨﻢ .(13) -7 ﻟﻘﺐ ﻗﻀﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻠﻰ )ﻉ ( ﺟﻨﮓ ﺍﺣﺪ ﺑﻮﺩ ﻃﻠﺤﺔ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﻠﺤﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻭ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭ ﻏﻮﻝ ﭘﻴﻜﺮ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺗﺎﺧﺖ . ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭﮔﻴﺮﻯ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻃﻠﺤﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻃﻠﺤﻪ ﺑﺎ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ ﻳﺎ ﻗﻀﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﮔﻔﺖ : ﻳﺎ ﻗﻀﻴﻢ . ﺷﺨﺼﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﭼﺮﺍ ﺩﺷﻤﻦ ، ﻋﻠﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻟﻘﺐ )ﻗﻀﻢ ( ﺧﻮﺍﻧﺪ؟ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﻟﻘﺐ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﮔﻔﺖ . ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻌﺜﺖ ﺩﺭ ﻣﻜﻪ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺗﺎ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﭘﺪﺭ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻫﻤﺮﺍﻩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﻮﺩ ﻛﺴﻰ ﺟﺮﺍﺀﺕ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺳﻨﮓ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻧﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ، ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺳﻨﮓ ﻭ ﺧﺎﻙ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺭﻧﺞ ﺁﻭﺭ )ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ( ﺑﻪ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ) (ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺩﺍﺷﺖ ( ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩ. ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﭘﺪﺭﻡ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﻪ ﻓﺪﺍﻳﺖ ﺍﻯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻴﺪ ﻣﺮﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﺒﺮﻳﺪ. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﻣﺸﺮﻛﻴﻦ ، ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺧﻮﺩ، ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺳﻨﮓ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ. ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﮔﻮﺵ ﻭ ﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﻋﻀﻠﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻢ ﻣﻰ ﻛﻮﺑﻴﺪ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺩﺭﺩ ﺷﺪﻳﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﮔﺸﺘﻨﺪ، ﭘﺪﺭﺍﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﭼﺮﺍ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ ؟ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻗﻀﻤﻨﺎ ﻋﻠﻰ ﻗﻀﻤﻨﺎ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻣﺎ ﺭﺍ ﮔﻮﺷﻤﺎﻝ ﻭ... ﺩﺍﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻗﻀﻢ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻧﺪ )ﻳﻌﻨﻰ ﮔﻮﺷﻤﺎﻝ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﻫﻢ ﻛﻮﺑﻨﺪﻩ .((14) ﻏﺎﻟﺐ ﺩﺭ ﺟﻤﻠﻪ ﻏﺰﻭﻩ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺧﺎﺻﻪ ﺑﻪ ، ﺑﺪﺭ ﻭ ﺣﻨﻴﻦ ﻭ ﺧﻴﺒﺮ ﻭ ﺧﻨﺪﻕ (15) -8 ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ ﻗﺒﻠﻰ ﻭ ﻏﻴﺒﻰ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ ﻗﻠﺒﻰ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻌﺜﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: ﺍﺭﻯ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻮﺣﻰ ﻭ ﺍﻟﺮﺳﺎﻟﺔ ﻭ ﺍﺷﻢ ﻭ ﺭﻳﺢ ﺍﻟﻨﺒﻮﺓ ... ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﻮﺭ ﻭﺣﻰ ﻭ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺩﻳﺪﻡ ﻭ ﺑﻮﻯ ﻧﺒﻮﺕ ﺭﺍ )ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ( ﺍﺳﺘﺸﻤﺎﻡ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻡ . (16) ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺍﻣﺎﻡ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﻭ ﮔﻮﺵ ﺑﺎﻃﻨﻰ ﺣﺲ ﺷﺎﻣﻪ ﻭ ﺑﻮﻳﺎﻳﻰ ﻗﻠﺒﻰ ﻧﻴﺰ ﺩﺍﺭﺩ، ﺳﭙﺲ ﺍﻣﺎﻡ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ ﻗﻠﺒﻰ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻌﺜﺖ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ: ﻭ ﻟﻘﺪ ﺳﻤﻌﺖ ﺭﻧﺔ ﺍﻟﺸﻴﻄﺎﻥ ﺣﻴﻦ ﻧﺰﻝ ﺍﻟﻮﺣﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ؛ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻭﺣﻰ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﺻﺪﺍﻯ ﻧﺎﻟﻪ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﺳﭙﺲ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ: ﻓﻘﻠﺖ ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﺰﻟﺔ ﻓﻘﺎﻝ : ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺸﻴﻄﺎﻥ ﻗﺪ ﺁﻳﺲ ﻣﻦ ﻋﺒﺎﺩﺗﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺻﺪﺍﻯ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﮔﻮﺵ ﺟﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻟﻪ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻟﻪ ، ﻧﺎﻟﻪ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﻮﺩ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻧﻚ ﺗﺴﻤﻊ ﻣﺎ ﺍﺳﻤﻊ ﻭﺗﺮﻯ ﻣﺎ ﺍﺭﻯ ﺍﻻ ﺍﻧﻚ ﻟﺴﺖ ﺑﻨﺒﻰ ﻭ ﻟﻜﻨﻚ ﻭﺯﻳﺮ... ﺗﻮ ﻣﻰ ﺷﻨﻮﻯ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻣﻦ ﻣﻰ ﺷﻨﻮﻡ ﻭ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻧﻴﺴﺘﻰ ﻭﻟﻰ ﻭﺯﻳﺮ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻰ . -9 ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻋﻠﻰ )ﻉ ( ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻪ ﺳﻦ ﺣﺪﻭﺩ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﺭﺳﻴﺪ، ﻗﺤﻄﻰ ﻭ ﻛﻤﺒﻮﺩ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻣﻜﻪ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ ، ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﭘﺪﺭ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻛﻪ ﻣﺮﺩ ﺁﺑﺮﻭﻣﻨﺪ ﻭ ﻋﻴﺎﻟﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻀﻴﻘﻪ ﺳﺨﺘﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ، ﺧﻮﻳﺸﺎﻥ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻰ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻧﺰﺩ ﻋﻤﻮﻳﺶ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﺗﺎ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮﻡ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺍﻭ ﻛﻮﺷﺎ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ‍ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻭ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ، ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﭘﺮﻭﺭﻳﺪﻩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺫﺭﺍﺕ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺑﺎ ﺭﻫﻨﻤﻮﺩﻫﺎﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺭﺷﺪ ﻭ ﻧﻤﻮ ﻧﻤﻮﺩ.(17) ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺮ ﺩﺭ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﻛﺎﺗﺒﺎﻥ ﻗﻀﺎ ﻧﺒﻰ ﺭﺳﻮﻝ ﻭ ﻭﻟﻴﻌﻬﺪ ﺣﻴﺪﺭ ﻛﺮﺍﺭ(18) -10 ﻣﻮﻟﻮﺩ ﻗﺮﺁﻥ ﺧﻮﺍﻥ ! ﻋﺒﺎﺱ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻴﻄﺎﻟﺐ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ ﻗﻨﺪﺍﻧﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻪ ﺗﻼﻭﺕ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺆ ﻣﻨﻮﻥ ﻭ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﻌﺪﻯ ﺁﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻳﻪ ﺍﻭﻟﺌﻚ ﻫﻢ ﺍﻟﻮﺍﺭﺛﻮﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺴﻢ ! ﻛﻪ ﺍﻯ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺗﻮ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﻰ .(19) -11 ﻛﻮﺩﻙ ﺧﻮﺵ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﻭ ﻓﺮﺧﻨﺪﻩ ! ﺟﺎﺑﺮ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩ: ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺑﻨﻰ ﻫﻼﻝ ، ﺩﺍﻳﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭﮔﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﺧﻴﻤﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺷﻴﺮ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻳﺶ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﺁﻥ ﺯﻥ ﭘﺴﺮﻯ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻫﻤﺸﻴﺮ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻭﻟﻰ ﺳﻨﺶ ﻳﺎﺯﺩﻩ ﻣﺎﻩ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﻋﻠﻰ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺧﻴﻤﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﭼﺎﻫﻰ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻭﺯﻯ ﺁﻥ ﻃﻔﻞ ﺑﺮ ﻟﺐ ﭼﺎﻩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺳﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻧﻴﺰ ﻣﺼﻤﻢ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﻭ ﺑﺮﻭﺩ، ﭘﺎﻯ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻪ ﺭﻳﺴﻤﺎﻧﻬﺎﻯ ﺧﻴﻤﻪ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻃﻨﺎﺑﻬﺎ ﺭﺍ ﻛﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﺿﺎﻋﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻳﻚ ﭘﺎ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﭼﺴﺒﻴﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﻛﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻥ ﻭ ﭘﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻓﺮﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﺍﻭ ﺩﺭ ﭼﺎﻩ ﺁﺏ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﻛﻨﺪ. ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﺎﺩﺭ ﺭﺿﺎﻋﻰ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺻﺤﻨﻪ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺷﻴﻮﻥ ﻛﻨﺎﻥ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ: ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺍﻡ ، ﺍﻯ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺍﻡ ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ، ﭼﻪ ﺑﭽﻪ ﻓﺮﺧﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﺒﺎﺭﻛﻰ !! ﻋﻠﻰ ﻓﺮﺯﻧﺪﻡ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﭼﺎﻩ ﻧﻴﻔﺘﺪ ﺳﭙﺲ ﺩﻭ ﻛﻮﺩﻙ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮ ﭼﺎﻩ ﺩﻭﺭ ﻛﺮﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻃﻔﻠﻰ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺷﮕﻔﺘﻰ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﻨﺪ ﺷﺪﻥ ﭘﺎﻯ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﻪ ﻃﻨﺎﺑﻬﺎﻯ ﺧﻴﻤﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺗﺎ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﻟﺬﺍ ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﺎﺩﺭ ﺭﺿﺎﻋﻴﺶ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻴﻤﻮﻥ ﻧﺎﻣﻴﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﻭ ﻓﺮﺧﻨﺪﻩ ﻭ ﺁﻥ ﻛﻮﺩﻙ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺑﻨﻰ ﻫﻼﻝ ﺑﻪ ﻣﻌﻠﻖ ﻣﻴﻤﻮﻥ ﺷﻬﺮﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ.(20) -12 ﻗﺒﻠﻪ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻋﻠﻰ )ﻉ ( ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺩﺭ ﺣﻤﻞ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻦ ﺍﺳﺪ ﺑﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺩﻳﺪﻧﺪ، ﺍﮔﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻰ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﺟﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﻣﻰ ﺧﺎﺳﺖ ﻭﻗﺘﻰ ﺍﺯ ﺟﻨﺎﺏ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﺳﺆ ﺍﻝ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﭼﺮﺍ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺣﻤﻞ ﺑﭽﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﺑﺎﺯ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺧﻴﺰﻯ ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ ﺑﭽﻪ ﺩﺭ ﺭﺣﻢ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻭ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﻡ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﻡ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻟﻬﺬﺍ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﻳﺪﻥ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻰ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺧﻴﺰﻡ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ، ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻰ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ ﺟﻨﻴﻦ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻤﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻧﺎﭼﺎﺭﻡ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﻃﺮﻑ ﻧﻤﺎﻳﻢ ، ﻟﺬﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺍﺯ ﺣﺎﻟﺖ ﻭ ﻣﺮﺗﺒﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻣﻨﻜﺸﻒ ﺑﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺹ ﻧﻔﺲ ﻗﺪﺳﻰ (21) ﻟﺬﺍ ﺍﻫﻞ ﺗﺴﻨﻦ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﺮﻡ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺟﻬﻪ )ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻘﺎﻣﺶ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ( ﻭ ﻓﻘﻂ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﺎﻳﺮ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺟﻤﻠﻪ )ﺭﺿﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ( ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ. -13 ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻠﻰ )ﻉ ( ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻫﺎﺷﻤﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻫﺎﺷﻤﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ )ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﺑﻦ ﻫﺎﺷﻢ ﻭ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﺑﻦ ﻫﺎﺷﻢ ( ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ 13 ﺭﺟﺐ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺑﻌﺜﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻭ 23 ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺠﺮﺕ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻼﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻣﻜﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ. ﺍﺑﻦ ﻗﻌﻨﺐ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﺎ ﻋﺒﺎﺱ ‍ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﻳﺎﺭﻭﻯ ﺧﺎﻧﻪ ﻯ ﺧﺪﺍ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺧﺎﻧﻪ ﻯ ﺧﺪﺍ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻧﺖ ﻭ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻳﺸﺎﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ . ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺟﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺭﺍﺳﺘﻴﻦ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎﺩ... ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ، ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻮﺩﻙ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﺩﺍﺭﻡ ، ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ ﻛﻪ ﺯﺍﺩﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺁﺳﺎﻥ ﻛﻦ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻯ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺷﻜﺎﻓﺖ ﻭ ﺁﻥ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺑﺎﻧﻮ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻥ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺁﻣﺪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺷﺘﺎﺑﻨﺎﻙ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﻨﻴﻢ ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺑﺎﺯ ﻧﺸﺪ... ﻭ ﺩﺍﻧﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻜﻤﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻯ ﺍﺳﺖ . ﺳﭙﺲ ‍ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﺎ ﻛﻮﺩﻙ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻛﻌﺒﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ. ﻃﺒﻖ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﻻﺩﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺩﺭ ﻣﻜﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺁﻣﺪ، ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﻛﻌﺒﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻯ ﻛﻌﺒﻪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺧﻮﺩ ﻣﻌﻴﻦ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺷﻌﺮﻯ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﺶ ‍ ﺧﻮﺍﻧﺪ: ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺷﺒﻬﺎﻯ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﻚ ، ﺍﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎﻩ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﻭ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ، ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﻛﻦ ، ﻛﻪ ﭼﻪ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻧﺎﻡ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭼﻪ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﻭﺭﻗﻪ ﺳﺒﺰﻯ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ: ﺧﺼﺼﺘﻤﺎ ﻣﻦ ﻭﻟﺪ ﺍﻟﺰﻛﻰ ﺍﻟﻄﺎﻫﺮ ﺍﻟﻤﻄﻬﺮ ﺍﻟﻤﺮﺿﻰ ﻭﺍﺳﻤﻪ ﻣﻦ ﺷﺎﻣﺦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﺷﺘﻖ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻠﻰ ﻳﻌﻨﻰ : ﺷﻤﺎ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻓﺮﺯﻧﺪﻯ ﭘﺎﻙ ﻭ ﻣﻔﺘﺨﺮ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ . ﻓﺮﺯﻧﺪﻯ ﻛﻪ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﻭ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪﺍﺳﺖ . ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻋﻈﻤﺘﺶ ﻋﻠﻰ ﮔﺬﺍﺷﺘﻴﻢ . ﻧﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍﻯ ﻋﻠﻰ ﺍﻋﻠﻰ ﻣﺸﺘﻖ ﺍﺳﺖ . (22) -14 ﻛﻮﺩﻙ ﺑﺖ ﺷﻜﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻛﻮﺩﻛﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﺬﺭﺍﻧﻴﺪ. ﺭﻭﺯﻯ ﭘﺪﺭﺵ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻧﺰﺩ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺑﺘﻬﺎﻯ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺷﻜﻨﺪ. ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻢ ﻛﻪ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻗﺮﻳﺶ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﺳﻴﺐ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ، ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﻋﻠﻰ ﮔﻔﺖ : ﺷﮕﻔﺘﺎ ﻣﻦ ﺧﺒﺮﻯ ﻋﺠﻴﺐ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺣﻢ ﻣﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻭﺯﻯ ﻛﻨﺎﺭ ﻛﻌﺒﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﻃﻮﺍﻑ ﻛﻌﺒﻪ ، ﻗﺼﺪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻛﺮﺩﻡ . ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ، ﺑﺖ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﻰ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻛﻌﺒﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﺍﻑ ﺑﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﻯ ﺁﻥ ﻣﺤﻞ ﺭﺳﻴﺪﻡ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﺩﺭ ﺭﺣﻤﻢ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺩﻭ ﭘﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺑﺘﻬﺎ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﻣﻰ ﺷﺪﻡ .(23) -15 ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ )ﺹ ( ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ )ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ( ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻯ ﻋﻠﻰ ! ﭘﻨﺞ ﭼﻴﺰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻯ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩ: -1 ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻦ ﺍﻭﻝ ﻛﺴﻰ ﺑﺎﺷﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﺮ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺧﻴﺰﻡ ﻭ ﻏﺒﺎﺭ ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩ ﻣﻰ ﺍﻓﺸﺎﻧﻢ ،ﻭ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻰ . -2 ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺳﻨﺠﺶ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﻢ . -3 ﺗﺮﺍ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭ ﻣﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ. -4 ﺍﻣﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺣﻮﺽ ﻛﻮﺛﺮ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻛﻨﺪ. -5 ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺗﺮﺍ ﭘﻴﺸﺮﻭ ﺍﻣﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺷﻜﺮ ﺧﺪﺍﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻨﺖ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻯ ﺍﻳﻦ ﺗﻘﺎﺿﺎﻫﺎ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ .(24)

نظرات شما عزیزان: